Zoeken

De tweede dag van het Ad Limina bezoek - dinsdag 8 november - werd de Mis gevierd in de Lateraanse basiliek. Nu was er nog minder tijd voor het ontbijt dan gisteren, want we moesten al zeer snel weer bij de Congregatie voor de Bisschoppen zijn en daarna bij de Pauselijke Commissie voor de bescherming van minderjarigen, het dicasterie voor de clerus, het dicasterie voor de wetsteksten en het Dicasterie voor de oosterse kerken. Een vol programma! De dag ervoor bezocht ik nog het vroegere Nederlands college.

Op de besturendag die zaterdag 10 september in Heiloo is gehouden heb ik mijn visie gegeven op de toekomst van de parochie en wat er zou moeten gebeuren in ons bisdom om die toekomst voor te bereiden. Er waren ook presentaties door de econoom, de stafmedewerker kerkopbouw, jongeren- en gezinspastoraat en een presentatie door de vicaris-generaal.

Dinsdagmiddag 24 november was de priesterraad bijeen in het bisschopshuis. De leden moesten wat harder spreken dan normaal want de de priesters zaten op Corona-afstand van elkaar, maar we konden elkaar verstaan. Na afloop hebben we de vespers gebeden in de kathedraal.

Op 20 juli heeft de Congregatie voor de Clerus in Rome een document uitgegeven over de parochie: de Instructie van 27 juni 2020 "De pastorale conversie van de parochiegemeenschap in dienst van de zending van de kerk om te evangeliseren". De Instructie vraagt van allen die zich inzetten voor de parochie om die aan te passen aan de eisen van deze tijd: meer digitaal, rekening houdend met de mobiliteit van mensen en met een sterk missionaire geest.

Wanneer is iemand geschikt voor het seminarie? Welke moeilijkheden komt de opleiding tegen waar het om de vorming tot het celibaat betreft? Wat is belangrijk voor een goede beleving van het celibaat? Dat zijn vragen die aan de orde komen in de onderstaande lezing die ik op 9 oktober 2019 heb gehouden op de stavenconferentie van de Nederlandse priesteropleidingen in het Redemptoris Mater seminarie te Nieuwe Niedorp.

Vandaag, zaterdag 22 december 2018 om 12.00 uur, is in Rome bekend gemaakt dat Paus Franciscus mij heeft benoemd tot bisschop-coadjutor. Sinds december 2010 ben ik reeds hulpbisschop en vicaris-generaal van het bisdom Haarlem-Amsterdam. Door deze benoeming heeft de paus mij recht van opvolging verleend.

Na afloop van de doorzend-service was er toch nog de nodige bisdom-post op het adres van het oude bisschopshuis terecht gekomen, waaronder mijn (her)benoeming tot Consultor van de congregatie voor de clerus en de felicitatie-brief van de kardinaal-prefect. Gelukkig kon op deze dinsdag 3 juli de post worden opgehaald. Alles was keurig bewaard.

Voor een kort bezoek van nog geen dag was ik in Rome. Op de Pauselijke Lateraanse Universiteit had ik een goede ontmoeting met de nieuwe decaan en vice-decaan van de theologische faculteit waarmee ons seminarie en ons Hoger instituut voor Godsdienstwetenschappen verbonden zijn. Ook kocht ik er het nieuwe pauselijk jaarboek (Annuario Pontificio) dat vorige week is uitgekomen. Dat is interessant.

Op zaterdag 30 september is in Rome bekend gemaakt dat paus Franciscus me heeft benoemd tot lid van de Apostolische Signatuur, de hoogste rechtbank van de katholieke kerk, samen met drie kardinalen en een aartsbisschop. Dit betekent niet dat mijn overige werzaamheden veranderen.

Het zal voor bijna iedereen wel duidelijk zijn dat het noodzakelijk is geworden parochies op te heffen of samen te voegen en bepaalde kerkgebouwen niet langer voor de eredienst te bestemmen. Dit is nodig geworden door de vergrijzing, het sterk terug gelopen aantal gelovigen dat aan de eredienst deelneemt en in samenhang daarmee de verminderde beschikbaarheid van financiële middelen. Toch is het van belang deze situatie niet slechts defensief te benaderen, als een “ krimpscenario” dat de Kerk steeds verder in een hoek drijft.

Een priester of seminarist kan niet volstaan met het aan­vaarden van het celibaat als iets wat er nu een­maal bij hoort. Het is een levens­keuze die nauw samen­hangt met de betekenis van het priester­schap. De Kerk heeft de celibaats­ver­plich­ting van de priesters door de eeuwen heen bewaard.

Eerder dan in sommige andere landen waar het onderhoud van de kerken met publiek geld wordt gefinancierd, komen kerken in Nederland voor de noodzaak te staan hun gebouwen te onttrekken aan de eredienst en ze te vervreemden. Het zal in de meeste gevallen voor de eigenaar niet mogelijk zijn het gebouw af te breken, omdat de burgerlijke overheid de vergunning daartoe niet verleent. Dit stelt parochies en gemeenten nogal eens voor bijzondere moeilijkheden: het is niet gemakkelijk een goede herbestemming voor kerkgebouwen te vinden.

het hoogtepunt van woensdag 6 mei was de audiëntie van de paus. Maar ik heb meer mooie dingen mogen beleven. De dag begon met een Mis bij het graf van de apostel Petrus met alle priesters, diakens en pasto­raal werkers die bij de bede­vaart betrokken zijn. De bisschop bedankte de aan­wezigen voor hun pastorale inzet en mede­werking aan de bedevaart.

Maandagmorgen 2 december was voor de Nederlandse bisschoppen een bijzondere dag: na een ontmoeting op de Congregatie voor de clerus met de nieuwe prefect, aartsbisschop Beniamino Stella, volgde de audientie bij paus Franciscus. De paus trok anderhalf uur uit voor de bisschoppen om op een broederlijke en collegiale manier met hen in gesprek te gaan.

Een priester of seminarist kan niet volstaan met het aanvaarden van het celibaat als iets wat er nu eenmaal bij hoort. Het is een levenskeuze de nauw samenhangt met de betekenis van het priesterschap. De Kerk heeft de celibaatsverplichting van de priesters door de eeuwen heen bewaard.